سفارش تبلیغ
صبا ویژن
خانه
مديريت
ايميل من
شناسنامه
پارسي يار

 RSS 
 Atom 
مجموع بازديدهاي وبلاگ: 26199
تعداد بازديد امروز: 1
تعداد بازديد ديروز: 1
  • درباره من


  • بی تفاوت
    بی تفاوت
    در این وبلاگ نام من بی تفاوت خواهد بود با همه باورها؛ اعتقادات و آرزوهایم
  • لوگوي من


  • دوستان من


  • واحد آزمون
  • لوگوي دوستان من



  • اشتراك در وبلاگ


  •  
    بی‌تفاوت
    شتابزدگی را واگذار و در حجّت بیندیش و خود را از پریشان گویی نگاه دار، تا از لغزش ایمن بمانی . [امام علی علیه السلام]
  • از خواب گران، خواب گران، خواب گران خیز ... !!!
    نويسنده: بی تفاوت سه شنبه 88/2/29 ساعت 4:4 ع
  •  

    چند روز پیش داشتم از خیابان جمهوری رد میشدم که ناگهان تصویر بسیار جالبی از پشت ویترین یک مغازه صوتی و تصویری توجه من رو به خودش جلب کرد !! تصویر، تصویر یک تاج خروس بود که با عقب رفتن دوربین تبدیل به شعله آتش شد ... دوربین باز هم عقب رفت، این تصاویر داشت از داخل یک کره پخش میشد ... اون کره چیزی نبود جز چشم یک انسان !! انسانی رو نشون میداد که این تصاویر زاده ذهن او بود !! در واقع این نمایش چند دقیقه‌ای داشت ذهن خلاق و وسعت نگاه آدمی رو نشون میداد ... دوربین عقبتر و عقب تر رفت تا گردی چشم انسان تبدیل به کره زمین ...‌ زمین تبدیل به منظومه شمسی ... و در نهایت منظومه شمسی تبدیل به کهکشان شد.
    یادمه تو مقاله‌ای خونده بودم که جهان از میلیاردها کهکشان بزرگ و کوچک تشکیل شده ... !!!
    داشتم به کوچکی این دنیا و بزرگی انسان و خلاقیت‌های درونی و ذهنی بعضی آدمها فکر می کردم که یاد اون جمله معروف اوشو، صوفی معروف افتادم که می‌گفت: انسان پدیده‌ای غریب است ! به فتح هیمالیا میرود، به کشف اقیانوسها و سرزمینهای ناشناخته دست میزند، به ماه و مریخ سفر می‌کند اما یه سرزمین هست که هرکز تلاش نمی‌کند آن را کشف کند و آن دنیای درون خودش است ... !!
    واقعاً هم همینطوره ... ما تو جهانی زندگی می‌کنیم که خودش سرشار از جهان‌هاست، ما تو کره‌ای زندگی می‌کنیم که به اندازه تک تک مردمان و ساکنانش جهان‌های مختلف وجود داره !! می‌دونید چرا تا به حال خیلی از آدما پی یه این مساله نبردن ؟ چون ما هیچ وقت واقعاً سراغ خودمون نرفتیم، هر انسانی، هر پدیده‌ای در درون خودش دنیاهای متفاوتی داره !! فکر نمی‏کنید دلیل اینکه قالب ما آدما دیروزمون با امروز، و امروزمون با فرداهامون تقریباً یکسانه و از این همه تکرار و خستگی و یکنواختی رنج میبریم اینه که هرکز تلاش نکردیم به جهان درون خودمون سفر کنیم و این دنیاهای جدیدی رو کشف کنیم ... شاید یه دنیا انسان بزرگ مثل همه بزرگان: بزرگان دین، بزرگان علم، بزرگان مکاتب، بزرگان فلسفه،‌ شعرا، اسطوره‌ها، قهرمانان و در کل انسانهایی که  قبل از این حتی یک بار هم در این جهان نبودن، در درون تک تک ما وجود داشته باشن و ما با اهمیت ندادن به خودمون و دنیای درونمون باعث شده باشیم که اونها هرگز متولد نشن و به دنیا نیان ... !!!
    این منم بی‌تفاوت، اساساً مشکل دارم با جملاتی از قبیل: دانشمند فقط فلانی، شاعر فقط فلان کس، فیلسوف فقط ... !! می‏خوام بگم ذهن‌هایی که بزرگی رو در تمامی موارد و جوانب آن،‌ محدود به زمان، فرد یا شخص خاصی می‌بینند، خیلی کوچیکن و این کوچکی نشات گرفته از درونی کوچک و محدوده که هنوز شکوفا نشده ...

     
    ای بنده خاکی تو زمینی و زمانی
    صهبای یقین درکش و از دیر گمان خیز
    از خواب گران، خواب گران، خواب گران خیز



  • کلمات کليدي :
  • نظرات ديگران ( )
  • ليست كل يادداشت هاي اين وبلاگ